Ik heb iets nieuws ontdekt. Hoewel ik erg van het ontdekken ben, vind ik dit toch een zeer onaangename ontdekking. Ik ben allergisch voor kersen tegenwoordig. Vorig jaar zomer dacht ik het al misschien, maar vervolgens heb ik een hele tijd geen kersen gegeten en was ik het vergeten. Tot gisteravond. Ik had in de middag heerlijk genoten van een half doosje kersen (en daarvoor moet ik me al inhouden, want ik eet die heel erg graag), maar gisteravond sloeg dat om. Ik kreeg verschrikkelijke buikpijn en heb een behoorlijke tijd op de wc doorgebracht. Ik moest zelfs hubby roepen om mij gauw een emmer te brengen, want mijn buik wilde zich legen aan beide kanten tegelijk. Vandaag heb ik nog steeds wat pijn in mijn buik, maar bij lange na niet zo erg als gisteravond. Maar voor mij geen kersen meer, dus 🙁

Aan de andere kant hoor ik er nu wel écht bij binnen de ME-gemeenschap. Een schrale troost, maar goed. Ik vond het toch raar dat ik als één van de weinige ME-patiënten geen voedselallergie had. Nu dus wel. Niet echt iets om te vieren, natuurlijk, maar ergens, op een misschien wat bizarre manier, voelt het toch als een soort bevestiging. Een ontgroening, als het ware. Beetje raar, misschien, maar ja, ik bén ook raar. En daar ben ik trots op!