Zombie vandaag. Nog steeds PEM. Breinmist is enorm en ik ben misselijk en heb hoofdpijn.

Diva ligt gezellig bij me terwijl ik zoveel mogelijk plat lig met mijn ogen dicht, mijn slaapmasker op en mijn oordoppen in. Saai.

Heb teveel gedaan de afgelopen tijd. Vooral aan mijn actie #LiveLikeME. Ik ben supertrots op wat ik heb neergezet, maar betaal er nu de prijs voor: langdurige PEM door misschien wel PEM op PEM op PEM te hebben gehad. Dat krijg je dus als ADHD-er met een hyperfocus op iets: ik ging maar door, met het gevoel dat het wel ging, omdat ik zoveel dopamine/serotine (en misschien ook wat adrenaline) kreeg van bezigzijn met mijn campagne. Dat lijkt erg op energie, maar is toch echt iets heel anders. En zo heb ik me tijdens het schrijven van onder andere de do’s en don’ts van een dag leven zoals ik moet erg vaak niet gehouden aan de do’s en heb ik wel een aantal van de don’ts gedaan.

Nu ben ik eigenlijk al ruim anderhalve week in PEM. De ene dag iets erger dan de andere, maar het is er al steeds.

Dus vanochtend heb ik me eindelijk aan mijn eigen adviezen gehouden: ik heb de afspraak die ik voor vandaag had staan afgezegd en die van morgen ook. De komende dagen leef ik als kluizenaar, met hopelijk als resultaat dat ik maandag weer een beetje normaler kan leven.