Ik zie aan de datum dat het vaderdag is vandaag. Hubby en zijn zus en haar man zijn onderweg naar hun moeder. Zij woont kei-ver weg, dus voor mij is het teveel om mee te gaan. De reis duurt al gauw drie uur enkele reis en al die tijd zou ik dan dus niet goed kunnen uitrusten. Dan ben ik al gebroken bij aankomst.
En vandaag zou het sowieso teveel zijn. Ik heb nog PEM van vrijdag, maar gelukkig al niet meer zo erg als gisteren. Mijn ogen zijn wel nog moe en ik draag mijn gele bril in plaats van de gewone, maar ik voel me al stukken beter dan gisteren. Geen migraine(dreiging) doet wonderen. En ik heb heerlijk lang geslapen. Tot kwart over elf.
Diva lag daarnet weer bij me te spoonen tijdens mijn dutje. Lekker erbij onder de deken, warm tegen mijn buik aan. Dat vind ik zo heerlijk!
Ik ben benieuwd of EAPje dat ook leuk gaat vinden. Vandaag krijgt hubby in ieder geval de bench mee van het hondje van zijn zus. Wij mogen die lenen zolang het nodig is voor EAPjes veiligheid. Overdag kunnen we natuurlijk toezicht houden op Hare Mauwjesteit, maar ’s nachts is EAp alleen met haar. Dan willen we hem kunnen beschermen als Diva hem net zo ontvangt als de vorige kitten. (Eigenlijk is het het kitten, overigens, maar dat vind ik heel raar klinken. En taalregels worden uiteindelijk bepaald door de taalgebruikers en niet door regelboeken, dus als genoeg mensen dit zo blijven zeggen/schrijven, nemen woordenboeken dat vanzelf over. Dat is de taak van woordenboeken: observeren en noteren, niet dicteren. ‘Hun’ als onderwerp zal over niet al te lange tijd ook in het woordenboek staan als de correcte vorm. Het is niet anders, grammatica-politiemensen…).
Geef een reactie