Gisteren kwam het er niet van om te schrijven. Ik had fysio en ergo in Amersfoort, dus na mijn eerste dutje gingen we meteen op pad. In de auto heb ik natuurlijk ook nog gerust met de stoel zo plat mogelijk, maar dat doet lange niet zoveel als écht plat liggen in mijn ziekenhuisbed. Daarna had ik gedacht nog wel te kunnen schrijven, maar het verkeer was zo slecht dat we er bijna drie uur over hebben gedaan om thuis te komen. Normaal is het een uurtje rijden…
De PEM begint ook al te komen, dus ik houd dit kort. Vooral omdat ik een ander stukje wil schrijven. Ik zag vandaag in Authors Publish dat er literaire tijdschriften zijn die ultra-short-stories publiceren. Eén publiceert enkel proza van 50 woorden en één van exact 101 woorden. Dat lijkt me wel leuk om te proberen, en ik heb al een stukje in mijn hoofd zitten. Daar heb ik echt zin in, dus ga ik het hier nu bij laten. Anders heb ik geen energie meer voor het andere.
Geef een reactie