Ik weet even niet wat te schrijven. Dat geeft niet, want dat is op zich ook al iets om te schrijven. Zo heb ik dus altijd iets te typen.

Diva ligt soort van naast me. Zij op bed, ik op de bank. Voor de verandering ligt ze niet op de plek van mammies warme reet. Hoewel die nu misschien wat minder warm is. Ik heb het koud, dus kan mijn kont ook kouder zijn dan anders.

Vanochtend moest ik naar de tandarts. Had ik echt geen zin in, natuurlijk, maar zo nu en dan zal het toch moeten. Er was een stukje van mijn tand afgebroken, dus kon het nu niet echt uitstellen. Maar het komt wel met een prijs. Ik ben daar misschien 20 minuten binnen geweest. Maximaal. Maar vervolgens heb ik twee uur geslapen om ervan bij te komen. En bij de tandarts hoef ik enkel maar in die stoel te liggen terwijl de tandarts wat in mijn mond bezig is. Lijkt niet zo veel aan, zou je denken. Maar de continue prikkels én het langer wakker zijn dan mijn schema eigenlijk toestaat, zijn voor mij een enorme uitputtingsslag. En dan ben ik niet eens bang voor de tandarts. Stel je voor hoe dat is als je ernstige ME hebt en dan ook nog bang bent als je daar ligt!

Hubby heeft mij gebracht en gehaald, trouwens. Daardoor kon ik in de auto liggen en energie besparen en hoefde ik niet onnodig te wachten.

Ik heb namelijk wel een pas voor regiovervoer vanuit de gemeente, maar dat blijkt nogal omslachtig te zijn. De regiotaxi kun je namelijk niet echt precies boeken. Het is een deeltaxi, dus ga je mogelijk via een omweg naar je bestemming. Dan is een ritje van normaal 10 minuten mogelijk 25 minuten. Daarmee moet je bij het boeken rekening houden. En met het feit dat de taxi niet precies op het moment komt dat je die boekt. Ze komen binnen een kwartier vóór of na de tijd die je boekt. En om op tijd bij een afspraak te zijn, zou ik dan dus moeten uitgaan van die 25 minuten reistijd plus een kwartier dat ze eventueel later kunnen komen. In plaats van dan om 11.40 uur te vertrekken naar mijn afspraak van 11.50 van vanochtend, had ik de taxi moeten boeken om mij op te halen om 11.10 uur. En dan zou die dus om 11.25 kunnen komen. Maar ook om 10.55 uur. Dat is bijna een uur vóór mijn afspraak. Zo lang kan ik helemaal niet zitten en al helemaal niet wakker zijn. Dus taxiet hubby mij. Heel lief van hem.

Hubby wachtte vandaag ook tot ik werd geroepen. Daardoor kon ik uit de prikkels zitten met mijn noise-cancelling headphones en een beetje doezelen.